Slow teaching met opnames

De laatste tijd hoor je vaak de term ‘slow teaching’ vallen. Op de site van uitgeverij Pica lees ik dat ‘slow teaching’ draait om het langzaam en geleidelijk overdragen van leerstof zodat die in het lange termijngeheugen wordt opgeslagen. Een belangrijk onderdeel is daarbij de presentatie van de leerstof. Marcel Schmeier schreef er een mooi blog over.

 

In feite zouden we het samen kijken naar beelden ook een vorm van slow teaching kunnen noemen. Het uitgekozen korte fragment wordt meerdere malen bekeken. Langzaam gaat de leraar steeds meer zien. De beeldcoach ondersteunt door steeds te zorgen voor perspectiefwisseling: Eerst kijkt de leraar eens rustig naar zichzelf, dan naar de leerlingen, en dan nog eens naar een specifieke leerling. Ondertussen is hetzelfde beeld al vele malen bekeken en heeft kunnen indalen. Langzaamaan wordt er een totaalplaatje opgebouwd van de interactie tussen leraar en leerlingen: wat doet de leraar en wat is het effect op leerlingen? Door hier taal aan te koppelen krijgt de leraar steeds meer inzicht in zijn gedrag.

De beeldcoach kan de leraar stimuleren om tussendoor aantekeningen te maken. Dit activeert de leraar, het brengt rust in de sessie en bevordert het zien van ontwikkelingslijnen. Door regelmatig samen te vatten en te blijven kaderen (kijkrichting geven) wordt enerzijds de blik breder, en anderzijds de focus scherper.

Veel beeld is er dus niet nodig in een goed beeldcoachingstraject. Waar het om draait is het góed kijken naar het beeld. En dat kun je leren. Langzaamaan scherp je je beeld…

Slow teaching door het kijken naar opnames: het werkt!